Right Hon. Edmund Burke

• See Wikipedia...
• Edmund Burke (12 January 1729 – 9 July 1797) was an Irish statesman, author, orator, political theorist and philosopher, who, after moving to England, served for many years in the House of Commons of Great Britain as a member of the Whig party.

He is mainly remembered for his support of the cause of the American Revolutionaries, and for his later opposition to the French Revolution. The latter led to his becoming the leading figure within the conservative faction of the Whig party, which he dubbed the "Old Whigs", in opposition to the pro–French Revolution "New Whigs", led by Charles James Fox.

Burke was praised by both conservatives and liberals in the 19th century. Since the 20th century, he has generally been viewed as the philosophical founder of modern conservatism,as well as a representative of classical liberalism

Edmund Burke lived in a grand house in Beaconsfield, Buckinghamshire, England (where I worked for a few years, upstairs in the house)....

Gregories (Butlers Court) was owned, along with Wilton Park, by another branch of the Waller family. In 1768 Gregories passed into the ownership of Edmund Burke. Burke renamed the house ‘Butler’s Court’ following a dispute over manorial rights. Butler’s Court was burned down in 1813. The present house of that name was built by Arthur Grenfell on a different site dates from 1891. Lord Grenfell, his brother lived in the house from 1895 – 1912. Edmund Burke lies buried in St. Mary’s Church at his own request, and the bicentenary of his death occurred in 1997.

Edmund Burke was een Iers filosoof en politicus die als de grondlegger van het moderne conservatisme wordt beschouwd. Hij vond dat de Franse Revolutie te vermijden was geweest in tegenstelling tot andere moderaten als Madame de Staël, Benjamin Constant, Jean-Joseph Mounier, en Jacques Necker. De Ierse Burke kwam in 1750 naar Londen om er jurist te worden. Maar de rechtswetenschap bevredigde hem niet. Edmund Burke schreef in 1757 Een filosofisch onderzoek naar de oorsprong van onze denkbeelden over het sublieme en het schone (dit is de titel van een Nederlandse uitgave uit 2004). In dit onderzoek stelt hij dat schoonheid en overweldiging elkaars tegenpolen zijn. Hij geeft formele kenmerken van wat mensen als schoon ervaren (bv. relatief kleine, geleidelijke en harmonieuze, niet plotse overgangen, glad oppervlak). Het sublieme wordt gekenmerkt door het vermogen om sterke emoties op te wekken als gevolg van blootstelling aan beelden of ideeën van pijn, dood, gevaar en verschrikking (bijvoorbeeld natuurrampen) die op een vreemde manier ook aangenaam en zelfs genotvol kunnen zijn. In zijn 'enquiry' onderzoekt Burke, onder andere, hoe zoiets mogelijk is.

Hij begon politieke stukken te schrijven voor het net opgerichte tijdschrift The Annual Register. Burke zou zelf ook in de politiek stappen ondernemen als lid van de Whig Party. In 1765 werd hij lid van het Lagerhuis. Burke drukte zijn stempel op tal van politieke kwesties in zijn tijd. Burke bestreed fel de verlichting en de Franse Revolutie waartegenover hij de Engelse Glorious Revolution en de Amerikaanse Revolutie plaatste.

Burke zag de rol van de staat ten opzichte van de samenleving vooral als die van een tuinman tot zijn tuin: de tuinman tracht de tuin te onderhouden. Vanuit een nadruk op het belang van geschiedenis en traditie, pleitte hij voor gematigde en behoedzame hervormingen. Progressieven en revolutionairen zag Burke als bouwkundigen die de boel voortdurend aan de hand van blauwdrukken en utopieën wilden veranderen. Burke wees het utopisch radicalisme resoluut van de hand. Hij voorspelde in zijn Reflections on the Revolution in France (1790) dat de Franse Revolutie op een dictatoriaal schrikbewind uit zou lopen. Onder leiding van Robespierre ontwikkelde de Franse Revolutie zich inderdaad in die richting. Burke noemde dit als voorbeeld van hoe verlichtingsdenken uit kan monden in een totalitaire politiek. In Nederland komt de naar hem vernoemde Edmund Burke Stichting op voor het conservatief gedachtegoed, Burkeaans conservatisme, in België is dat de Deltastichting. [bewerken]