Herinnering Monique van Dusseldorp (nicht). Toen ik 19 was ging ik een keer alleen op vakantie, naar Schotland. Samen met een Duitse jongen beklom ik de Ben Nevis, de hoogste berg daar. Een lange tocht die eindigde op een mist en regen gehulde top, we hadden er de hele dag voor uitgetrokken. Op de weg naar beneden, eind van de middag, werd ik ineens herkend door mensen die ons tegemoet kwamen. Wilhelmien en Cle waren op weg naar boven, en waren van plan dat in twee uur te klaren. Dus als ik denk aan mijn tante Wilhelmien, dan denk ik aan iemand van verre tochten, veel plezier en energie, en stevig doorwandelen!
