Op 16 februari 1949 heeft hij Pieter Johannes Kooijmans mij als zijn wettig kind aanvaard. Als kind heb ik "Peter" hem altijd gewaardeerd voor het geen hij als "vader" heeft gedaan en hij heeft mij nooit het idee gegeven dat ik niet zijn kind was. Het is alleen jammer dat mijn moeder het geheim heeft meegenomen en er nooit over wenste te praten.